Oferty pracy 24h .pl

Dziś na posiedzeniu senackiej Komisji Polityki Społecznej i Rodziny rozpoczynają się prace nad nowelizacją ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Zmiany dotyczą przede wszystkim rynku pracy i funkcjonowania przedsiębiorstw zatrudniających osoby niepełnosprawne, dlatego zdaniem Pracodawców RP projektem powinna zająć się Komisja Gospodarki, która jest w stanie lepiej ocenić skutki nowelizacji.

Posłowie, przegłosowując ustawę w obecnym kształcie, w imię ratowania przyszłorocznego budżetu PFRON zaprzepaszczają kilkuletni dorobek programu, który zachęcał pracodawców do zatrudniania osób niepełnosprawnych. W ocenie Pracodawców RP, wejście nowelizacji w życie będzie oznaczać zwolnienia tysięcy niepełnosprawnych pracowników, spadek zainteresowania ich zatrudnianiem, a także upadek wielu polskich firm. - To byłby dotkliwy cios dla wielu polskich firm, który może okazać się wręcz destrukcyjny dla rynku pracy osób niepełnosprawnych. Dlatego ustawą powinni zajmować się parlamentarzyści, którzy na co dzień analizują zjawiska gospodarcze. Może wtedy mogliby oni lepiej zrozumieć skutki proponowanych rozwiązań dla naszej gospodarki - uważa Magdalena Janczewska, ekspert ds. społeczno-gospodarczych Pracodawców RP.

Tymczasem nad poselskim projektem prace trwały w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, a po jego przyjęciu przez Sejm, ustawa trafiła do analogicznej komisji w Senacie. – Niestety, determinacja, aby głosowanie odbyło się jak najszybciej, przekreśla szanse na merytoryczną dyskusję - ocenia Janczewska. Dodatkowo parlamentarzyści nadal nie są w stanie oszacować skutków wdrożenia nowych rozwiązań (wytknęło to nawet projektodawcom Biuro Analiz Sejmowych). - Mam wrażenie, że tak naprawdę nikt nie zastanawia się nad tymi skutkami dla naszego rynku pracy i przedsiębiorstw zatrudniających osoby niepełnosprawne się. Liczy się tylko przyszłoroczny budżet PFRON i zmniejszenie do niego dotacji państwowej. Może gdyby prace nad projektem toczyły się w Komisji Gospodarki, zrozumienie dla tego problemu byłoby większe - mówi Janczewska.

Tymczasem prace nad ustawą przynoszą już pierwsze, negatywne efekty. Tylko w ostatnich kilku miesiącach liczba etatów osób niepełnosprawnych zmalała bowiem o ponad dwa tysiące. - To dobitnie pokazuje, jak bardzo wrażliwa to materia. Już same zapowiedzi zmian i zmniejszenia do dofiansowań wystarczyły do tego, aby spadło zainteresowanie zatrudnianiem osób niepełnosprawnych - mówi Janczewska.

W ocenie eksperta Pracodawców RP to jednak dopiero początek. - Na pierwszy ogień pójdą niepełnosprawni, którym przysługuje prawo do emerytury. Mamy już sygnały od pracodawców, że wielu z nich nie będzie stać na utrzymanie takiego pracownika po tym, jak stracą dofinansowanie do jego wynagrodzenia - mówi Janczewska.

W ocenie Pracodawców RP nie ma żadnych wątpliwości, że pozytywny trend związany z zatrudnianiem osób niepełnosprawnych nie tylko wyhamował, a wręcz z roku na rok będzie coraz gorzej. Przypomnijmy bowiem, że autorzy ustawy chcą de facto zmniejszyć wsparcie zatrudnienia osób niepełnosprawnych o połowę w ciągu najbliższych dwóch lat. Będzie to oznaczać wzrost kosztów pracy osób niepełnosprawnych o ok. 30 proc. Tego dodatkowego obciążenia wielu pracodawców może nie być w stanie znieść. Nowelizacja ustawy da szacunkowe oszczędności rzędu nawet 2 mld złotych - dwukrotnie większe niż ma wynieść deficyt w budżecie PFRON. - Zamiast niezbędnych oszczędności wynikających z przyszłorocznych potrzeb, funduje się tak naprawdę pracodawcom zabójczą terapię wstrząsową, która przede wszystkim odbije się na samych niepełnosprawnych - uważa Janczewska.

Tymczasem, co warto podkreślić, korzyści związane ze wzrostem ich zatrudnienia dla wszystkich są ogromne. - Pracująca osoba niepełnosprawna przestaje być na utrzymaniu państwa, sama odkłada sobie środki na emeryturę i na dodatek powoduje wpływy do budżetu z tytułu podatków od pracy. Dlatego powinniśmy robić wszystko, aby utrzymać ten pozytywny i opłacalny dla wszystkich trend, a także spojrzeć na problem znacznie wnikliwiej, niż tylko z poziomu budżetowania PFRON - dodaje Janczewska.

W ocenie Pracodawców RP trudno zaakceptować i zrozumieć nie tylko tempo, ale przede wszystkim skalę tej nowelizacji. Ratowanie budżetu PFRON nie może odbywać się kosztem zatrudniających osoby niepełnosprawne i samych niepełnosprawnych. - Wierzymy, że w Senacie dojdzie do wypracowania rozwiązania kompromisowego, które uratuje przyszłoroczny budżet i nie będzie tak opłakane w skutkach. Tymczasem najbliższy rok powinniśmy poświęcić na przygotowanie rzetelnej reformy PFRON skonsultowanej w pracodawcami. Przecież to z ich składek pochodzą wpływy do Funduszu - mówi Janczewska.

Skąd się wzięły problemy w PFRON?

Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych został nie tylko ofiarą własnego sukcesu, ale i ofiarą oszczędzającego na dotacji do jego budżetu państwa.

Głównym przychodem Funduszu są środki pochodzące od pracodawców, którzy nie zatrudniają wymaganej liczby osób niepełnosprawnych, a tych z roku na rok ubywa (2009 r. - 3 mld 398 mln zł, 2010 r. - 3 mld 270 mln zł). Równocześnie coraz więcej Fundusz wydaje na dofinansowanie wynagrodzeń osób niepełnosprawnych dla pracodawców ich zatrudniających: 2009 - 2 mld. 286 mln zł, 2011 - 2 mld 929 mln zł. W ciągu dwóch ostatnich lat zatrudnienie osób niepełnosprawnych zwiększyło się bowiem o 60 tys., a miesięcznie rosło średnio o 1,5 tys. Mimo jednak wzrostu wydatków na dofinansowania, środków od pracodawców na ten cel jest wystarczająco.

Skąd się więc biorą problemy w budżecie Funduszu? Otóż PFRON dostaje zbyt małą dotację budżetową i z pieniędzy pracodawców finansuje także rehabilitację społeczną, warsztaty terapii zajęciowej, czy np. sprzęt ortopedyczny. Jeszcze pół roku temu mówiono o tym, że w 2011 roku zabraknie ok. 500 milionów złotych, obecnie mówi się już o miliardzie.

To nagłe pogłębienie dziury wynika nie tylko ze wzrostu zatrudnienia osób niepełnosprawnych, ale i z tego, że państwo w przyszłym roku zamiast 30 proc. dotacji, da jedynie 17 proc. Oznacza to więc, że kolejny raz to pracodawcy mają zastąpić państwo w realizowaniu jego obowiązków. A także to, że mamy do czynienia z kolejnym podatkiem. - Podatkiem od niewydolności państwa, które nie potrafi znaleźć dość środków na rehabilitację społeczną i zawodową swoich niepełnosprawnych obywateli - mówi Janczewska.